بررسی اثرات الحاق به سازمان تجارت جهانی بر صنایع خاص مثل خودروسازی و نساجی و ارایه راهکارهایی جهت بهبود توان رقابتی این صنایع

کتاب بررسی اثرات الحاق به سازمان تجارت جهانی بر صنایع خاص مثل خودروسازی و نساجی و ارایه راهکارهایی جهت بهبود توان رقابتی این صنایع

با وجود مشکلات فراوان سیاسی واقتصادی کشور و موضوع تحریم های اعمالی بَر علیه ایران ، پیوستن ایران به سازمان تحارت جهانی بسیار ضروری بوده و در شرایط کنونی، بمنظور جلوگیری از عقب ماندگی از غافله تجارت بین المللی و همچنین تسریع در روند الحاق ایران اقداماتی از سوی دولتمردان و قانونگذاران کشورمان درتطبیق شرایط موجود و ایجاد تغییرات در مقررات و قوانین کشور انحام پذیرفته که با کارشکنی های کشورهای صنعتی بزرگ وغربی بویژه آمریکا الحاق ایران تاکنون میسر نگردیده ولی در سنوات اخیر  با پیگیریهای مکرر وبهره گیری ازجایگاه بدست آمده درفضای سیاسی دنیا فرایند الحاق ایران به سازمان تجارت جهانی از سر گرفته شده که پس از تعیین کارگروه تخصصی سازمان تجارت حهانی و با برگزاری جلسات متعدد کارشناسی، بسترسازی های لازم دراین خصوص درحال شکل گیری واقدامات موثری رخ داده ولی کافی نبوده است.  پیوستن ایران به این سازمان دارای مزایا ، معایب و تبعات فراوانی دربخش های مختلف بویژه فرهنگ ، اقتصاد وصنایع کشور دارد.  پس از الحاق ایران به WTO صنایع کشور تحت تاثیر  قرار گرفته و دچار چالش گردیده که نیاز به حمایت و برنامه ریزی دقیق دارد .از جمله مخاطرات صنایع کشور بویژه دربخش خودروسازی و نساجی ورود رقبای بین المللی قوی ، تغییر فرهنگ والگوی مصرف ، ظهور محصولات با فناوری جدید، تغییر نقش تولیدکنندگان در زنجیره ارزش محصولات تولیدی وضعیف شدن زیرساختهای صنایع کشور و از میان رفتن صنایع نوپا وکوچک  بوده که به نظر نگارنده کاهش استراتژیک هزینه‌ها در بخش تولید وبه طبعه آن کاهش تولید وافزودن آن به آموزش فناوری فرایند ، خدمات پس از فروش وکاهش زمان تحویل وهمسویی با فرهنگ والگوهای جدید وتامین نیازهای جامعه مطابق با فرهنگ بومی، مناسب وبسیار تاثیر گذار می‌باشد.

در جهانی که بیش از 98%تجارت آن توسط کشورهای عضو سازمان تحارت حهانی ودر داخل چرخه این کشورها انحام می‌پذیرد بقاورشد اقتصادی درخارج ار چارچوب سازمان تجارت جهانی ناممکن ویا بسیار دشوار می‌باشد لذا الحاق به این سازمان بین المللی الزامی می‌گردد وعدم پیوستن به این سازمان باعث بازماندگی کشورها در روابط تجاری جهانی وکاهش توان رقابتی در اقتصاد حهانی خواهد شد .

در حال حاضر سازمان‌های بین‌المللی اقتصادی و به ویژه سه سازمان جهانی و مهم صندوق بین‌المللی پول (IMF)، بانک جهانی (WB) و سازمان تجارت جهانی (WTO) نقش مهم و قابل توجهی را در پیشبرد و فرایند جهانی شدن اقتصاد برعهده گرفته‌اند. این سه سازمان با توصیه‌هایی که بسیار الزام‌آور هستند، اقتصادهای ملی را به سمت اقتصاد جهانی و حضور در آن هدایت می‌نمایند. به طوری که نظم نوین آتی اقتصاد جهانی در چارچوب اهداف و ماموریت‌های موافقتنامه عمومی تعرفه و تجارت گات و سازمان تجارت جهانی (WTO) قابل تبیین خواهد بود.

سازمان ملل متحد وسازمان های وابسته به آن درشرایط فعلی جهان وروابط جاری بین کشورها ،در پی فرایند جهانی شدن هستند و درابعاد مختلف ،سه سازمان بین المللی بانک جهانی ؛سازمان تجارت  جهانی وصندوق بین المللی پول بعنوان سازمانهای تخصصی درراستای جهانی سازی اقتصاد اقداماتی انجام داده وکشورهای درحال توسعه را به سمت سیاست هایی که در پیش گرفته اند سوق می‌دهند .