قانون امور حسبی مصوب 2/4/1319 مشتمل بر 378 ماده و در بردارنده موضوعات از این قبیل است قیمومت، غائب مفقودالاثر، امور راجع به ترکه. این کلیات به نوبه خود در بردارنده موضوعات جزئی هستند که به طور مفصل راجع به امور حسبی سخن میگویند. امور حسبی همانگونه که در ماده اول قانون فوقالذکر اشاره شده، اموری هستند که دادگاهها مکلف به رسیدگی به آنها میباشند بدون اینکه چنین رسیدگی متوقف بر وقوع اختلاف بین اشخاص و اقامه دعوا از جانب آنها باشد. در تألیف حاضر سعی شده با شرح مواد قانون امور حسبی و استناد به آراء دادگاهها و نظریههای مشورتی منبعی جامع در اختیار حقوقدانان، قضات و وکلای دادگستری قرار داده شود.
در این راه به اصلاحات و تغییرات قانون امور حسبی که در طول مدت زمان از تصویب تا حال، صورت گرفته نیز توجه شده است.
معمولاً در هر نوشتاری، نویسنده ابتداً به ذکر مواردی کلی در زمینه مورد بحث میپردازد که این مطالب در واقع کلید ورود به مباحث اصلی هستند. باب اول قانون امور حسبی از مواد 1 الی 47 به کلیات اختصاص یافته است که به آنها پرداخته میشود
ماده 1: امور حسبی اموری است که دادگاهها مکلفند نسبت به آن امور اقدام نمود و تصمیمی اتخاذ نمایند بدون اینکه رسیدگی به آنها متوقف بر وقوع اختلاف و منازعه بین اشخاص و اقامه دعوی از طرف آنها باشد.
حِسبه: در لغت به معنی شمردن و اندیشیدن و همچنین مزد و پاداش آمده است. محتسبی نیز عبارت است از کار محتسب و عمل احتساب و آن منصبی بوده است که از جانب حاکم به کسی واگذار میشده تا آن شخص بر شئون عمومی مردم و نظارت نرخها و رعـایت آداب و رسوم و مقررات، اشراف داشته باشد
فهرست:
فصل اول: درکلیات
فصل دوم: در قیمومت
فصل سوم: امور راجع به امین
فصل چهارم: امور راجع به غائب مفقودالاثر
فصل پنجم: امور راجع به ترکه